บันทึกการเดินทางของเจินและซาช่าในเสฉวน : 1 สายการบินจีนก็ไม่แย่นะเธอ

ฉันฝันมานานแล้วว่าอยากไปเที่ยวที่สวยๆในประเทศจีน ฉันกดติดตามเพจในเฟสบุ๊คเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและการเดินทางในประเทศจีนไว้เยอะแยะ ฉันเห็นภาพใน New feed ทุกวันจนมันกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันตั้งใจแน่วแน่ว่า ปิดเทอม Summer 2017 ฉันจะต้องไปเที่ยวประเทศจีนให้ได้ และต้องไม่ใช่ทริป 5 วัน 7 วันด้วยนะ มันน้อยเกินไป อย่างฉันต้องขอสัก 2 สัปดาห์ท่าจะดี ฉันคิดอยู่นานว่าจะไปไหนดี ยูนนาน แชงกรีล่า ต้าลี่ ลี่เจียง ก็น่าไป จางเจียเจี้ย ก็ดูสวย แต่ภาพที่มันติดตาตรึงใจ สวยจนอยากไปเห็นกับตาเอง คือภาพของทะเลสาบสีฟ้าเทอคอยส์ ที่มีฉากหลังเป็นต้นไม้หลากสี และภูเขาที่มีหิมะอยู่บนยอด ที่นั่นก็คือ "จิ่วจ้ายโกว" นั่นเอง ฉันตัดสินใจว่าที่นี่แหละ ที่ฉันจะไปเหยียบให้ได้ในเดือนเมษานี้ และซาช่าก็เห็นด้วย ความจริงคือ เราก็คิดเหมือนกันว่าอยากจะไปสำรวจทุกๆมณฑลในจีน แต่โอกาสดีๆแบบนี้ เสฉวนเป็นอันดับ 1 ในแผนของเรา

เราสองคนวางแผนการเดินทางคร่าวๆก่อนวันเดินทางไม่กี่สัปดาห์ จองตั๋วเครื่องบินจากเว็บหาตั๋วถูก ซึ่งได้ขาไปและกลับเป็นคนละสายการบินกันในราคาประมาณ 7600 บาท ขาไปเป็น China Southern ขากลับเป็น Sichuan Airline
การไปเที่ยวแบบมีคนรู้ใจเป็นเพื่อนร่วมทางไปด้วยจริงๆจังๆเกิดขึ้นเป็นครั้งที่ 2 แต่ถ้าจะนับว่าเป็นการเดินทางไปต่างประเทศด้วยกัน นี่ก็ถือเป็นครั้งแรก ฉันไม่ค่อยกังวลอะไรมาก เพราะฉันคิดว่าทุกทริปมันสนุกและเป็นประสบการณ์ที่ดีเสมอมา

30 มีนาคม 2017
เรานั่งรถแทกซี่ไปลงดอนเมืองด้วยกันแล้วใช้บริการ Shuttle bus จากดอนเมืองไปสุวรรณภูมิ ระหว่างทางฉันนั่งคิด เรากำลังจะบินไปเหยียบต่างแดนอีกครั้งแล้ว ทุกครั้งก่อนเดินทางไกลมันจะมีโมเมนต์แบบนี้ตลอด แบบ ตื่นเต้น สุขใจ เหมือนจะได้ผจญภัยและพบกับความหมายบางอย่างของชีวิต เราใช้เวลา 40 กว่านาทีก็มาถึงสุวรรณภูมิ สายการบินจากสุวรรณภูมิไปจีนที่เราเลือกคือ China Southern Airline เป็นสายการบินจีนจ๋า ที่ฉันก็ไม่เคยใช้บริการมาก่อน เที่ยวบินดีเลย์ไปจากเดิมนิดหน่อย แต่ก็ไม่ถือว่าแย่มาก และเที่ยวไปนี้ก็ไม่ได้บินตรงด้วยจ้า เราต้องไปต่อเครื่องอู่ฮั่น ดังนั้นเส้นทางการบินก็คือ กรุงเทพ-อู่ฮั่น-เฉิงตู และที่มันกว่านั้น รอเปลี่ยนเครื่อง 24 ชั่วโมงค่าาาาา
เครื่องบินของ China southern Airline เป็นเครื่องบินไซส์เล็ก ที่นั่ง 3-3 แน่นอนเพื่อนร่วมทางของเราเป็นกรุ๊ปทัวร์ชาวจีนทั้งหมดที่กำลังเดินทางจากไทยกลับบ้าน ที่น่าประทับใจก็คือ ที่นี่ก็เกือบๆจะเป็น Full service แล้วล่ะ เพราะว่าเค้าเสิร์ฟอาหารเย็นด้วย มื้อนี้ได้กินข้าวไก่อบ สลัด ผลไม้ และขนมปัง พร้อมกับน้ำผลไม้ที่เลือกสั่งจากแอร์ได้ ฉันชอบน้ำแอปเปิ้ลบนเครื่องบินมาก คราวนี้ต้องไม่พลาด

แอร์ของ China Southern ก็เป็นสาวหมวยสวยเฉี่ยว ถามว่าสวยมั้ย เราว่าก็ขึ้นอยู่กับคนมอง แต่เราว่าเค้าสวยแบบมั่นๆ เป็นสาวมั่นดี ชอบๆ 

เครื่องบินเรา Take off ประมาณ 6 โมงเย็น ท้องฟ้าครึ้มแล้ว ดูเหมือนฝนจะตกยังไงไม่รู้ แต่ดูทะเลเมฆนั่นสิ สวยจังเลย ท้องฟ้าตอนเย็นแบบนี้สวยชะมัด

พอเครื่องบินถึงความสูงที่ปลอดภัยได้ไม่เท่าไหร่ ฉันก็หลับสนิทบนหมอนรองคอรูปกระต่ายน้อยจนผ่านไปประมาณ 3 ชั่วโมง ได้ยินเสียงแจ้งเตือนให้คาดเข็มขัด เครื่องบินกำลังบินผ่านสภาพอากาศปั่นป่วน เครื่องสั่นตลอดเวลาเหมือนโดนลมแรงๆพัด โอ้ยยย อกอีแป้นจะแตก นี่นั่งเกร็งคาดเข็มขัดให้แน่นๆ ทำใจให้ร่มๆเข้าไว้ เครื่องสั่นมาตลอด 1 ช่วโมงได้ จนใกล้ถึงสนามบินอู่ฮั่นตรงเวลา ค่อยกลับมานิ่งได้อีกครั้งนึง เห้อออ โล่งออกไปที

พอถึงอู่ฮั่น เราเดินไปที่ ตม. คนจีนนี่มันคนจีนจริงๆ แถวตม.เบียดเสียดอัดแน่น โหวกเหวกโวยวายตลอด ไม่เคยมีความสงบที่ตม.จีน แล้วนี่ยังต้องฝ่าด่านแท็กซี่ขี้ตื๊ออีกตะหาก 

ณ จุดนี้ทำให้ได้เห็นว่า พี่จีนของเราเค้าจะไปตามพรรคพวก มี ตม.ช่องหนึ่งว่างอยู่ เขียนว่าสำหรับ Chinese residents แต่ไม่มีใครเลยไปเข้าแถว สักพักมีชายคนนึงเป็นผู้กล้า เดินอย่างมั่นใจไปต่อแถวตรงนั้น หลังจากนั้นพี่จีนทั้งหลายก็วิ่งงงงง ตามกันไปเป็นแถว เห็นแล้วก็ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มขึนดี

ออกจากตม.ได้เราไปรับกระเป๋า ตอนนั้นอู่ฮั่น 10 องศาเซลเซียส พอได้กระเป๋าสิ่งแรกที่ทำคือ ขุดเอาเสื้อกันหนาวมาก่อนเลยจ้า แล้วเราก็ไปที่อาคารผู้โดยสารในประเทศกัน แปลกที่อาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศเล็กมากๆ เล็กจนเกือบจะเหมือน บขส.ที่ไทยซะแล้ว แต่ผู้โดยสารในประเทศมีอาคารใหญ่โตหรูหรา นอนสบายแล้วล่ะคราวนี้